Sizli Bizli
Hiç üzülmedim ben,
Sen baþkasýný sevdin diye...
Ona dokununca acýmaya baþladý zaten caným,
Þiirler o aþamadan sonra yazýlmaya baþladý.
Misal;
El ele tutuþtuðunuzu öðrendiðimde
Kýskancýmdan kestim bileklerimi.
Kýskanýlacak bir tarafý olmasa da;
Serumla tutuþuyor bileklerim þimdi...
El ele "tutuþan" sizsiniz,
Caný "yanan" ben.
Sevmek deðil,
Keþke hep sevmekle yetinmesini bilseydin,
Benim gibi.
Uzaktan,
Hiç dokunmadan...
Hiç mi öðrenmedin bunlarý benden?
Dokunduðun bir adamýn bedeni deðil,
Bir býçaktý aslýnda;
Beni deþen...
Parmak izlerin hâlâ duruyor,
Býçak deðil, býçak kim oluyor?
Üstündeki parmaktan ateþ edilen izler
Beni öldürüyor!
Ýnsan hep daha fazlasýný istiyor,
Bu severken de böyle.
Göðsümde uyutana kadar sevmek istiyorum seni,
Göðsümde unutana kadar baþýný yattýðýmýz yatakta.
Saçlarýnýn yayýldýðý bir yastýkla,
Konunun sindiði bir yastýkla,
Bir yastýkta kocamak istiyorum...
Sarýldýðýmýz tenler farklý biliyorum,
Ki benimki ten bile deðil yorgan.
Üzerime örtmek yerine yorgana sarýlmak,
O an sana sarýldýðýmý hayal etmemdendir.
Seni üzerime örterek ýsýnabilirim,
Ama sen üzerimde üþürsün o zaman.
Kahretsin,
Bunu isteyemem bu yüzden.
Fedakarlýk deðil bu ya da kahramanlýk.
Sarýlmak, en baþýndan beri iþime geliyor zaten.
Çünkü sarýlmak, bencillik.
Çünkü sarýlmak, iç içe geçmek,
Parçalarýn bir araya gelmesi,
Bir bütün olabilmek.
Biz deðil,
Ben ya da sen adý altýnda yaþasakta
Bir bütün olduktan sonra farketmezdi...
Biz olamadýk,
Ama siz olmuþsunuz görmeyeli.
Aferin!
Mutluluklar diliyorum size,
Ama dilenci deðilim...
Ahmet Kastancý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.