Sabrýnda Bir Sonu Var
Bir önceki arzunuz, kýrmýzý bir halýydý...
Þimdiyse isteðiniz baþý dönmüþ heykel mi?
Oysa kaldýðýnýz yer denizde bir yalýydý...
Tüm izzet, ikram size! Bizim baþýmýz kel mi?
Dikilir heykeliniz, hem de tam baþ aþaðý!
Kim bilir ne hoþ olur, el aleme ibretlik...
Bilsin gelecek nesil, kim Ermeni uþaðý?
Yüz buldukça bilin ki yaptýðýnýz þirretlik!
Özlü sözdür; "arsýza yüz verme astar ister."
Yüz verdik ucubeye, halýnýn rengi attý...
Kendimizden sanmýþtýk, o da çýktý bir mister!
Kýrk bin yurttaþ katletti, bir de yalýda yattý...
Halýyý ýstarlardan henüz yeni sökmüþtük(!)
Pabucu tozlanmasýn diye cani baþýnýn...
Siz hiç zahmet etmeyin, örnekleri dökmüþtük!
Heykel ters çýktý lakin, kýymeti çok taþýnýn...
Unutulur sanmayýn, millet asla unutmaz!
Sesiniz çok çýksa da, bu kervan yine yürür...
"Azdan azmýþ, çoktan çok" o hesabýnýz tutmaz!
Etli eriyene dek, kemikli çoktan çürür...
Size bir sualim var, insin karnýmýn þiþi;
Uðramadý mý sizin hanelerinize ar?
Allah’ tan korkun biraz, kýrdýðýnýz kaç kiþi?
Edep yahu az edep, sabrýnda bir sonu var!
Antalya-2012/11
TDK:
þirretlik: yaygaracýlýk, edepsizlik...
ucube: þaþýlacak kadar çirkin, çok acayip.
ýstar: halý dokunan tezgah...
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.