Geceydý...
Ve ölüm þahdamara dayanan jiletti
Bu yüzden
K/ana k/ana sustular tok ses
Uçurum gýrtlaðýnda
Kirpiklerinden yaðmuru içmeyi öðrendiler
Zira panzehiri yoktu ölümün….
Dedi þair;
Çýldýrýyor bulutta damla
Muhacir sabýr
Gül dalýnda diken umut
Susar seher pusunda seda
Çið dudaðýnda veladet al öfke
Ve Ýnci inci kusar yitik zamaný gözler
Sýla boyunca…
Onlar;
Sustular
Çekildiler duvarlarýna sunaklarýnýn
Soludular burgaçlanan yüreklerinin kanlý yankýsýný mýsranýn sokaðýnda
Bir aðýr garez tünedi ölüm baþuçlarýna katreleyin
Can evinde gonca diken solumak
Gözlerinin ýrasýna devrilen sükûtlarda
Tüter omuz baþýnda küskün nasip
Didiklerken yüreklerini acziyet
Zihinleri dað baþý aðrýsý ki
Seviþir yüreklerinde derinliðince
Sisler içinde…
Dedi þair;
(Kurþundan mýh kesilirken kelamý
Dilinde ki hançer parmaklarýna sýzar)
Ve rüzgâr
Perdeliyken tüm pencereler
Yarým yamalak ýslýklar çalar
Gökyüzü duvar
Þehirler kilitli kapýyken
Düþe kalka yürür elbet ki insan
Bir ýlýk nefes süremez avuçlarýnýn eskiyen dualarýna
Acýyý harman eylerde sýr vermez rüzgâr
Y/ana y/ana vurur göðsün zýrhýna
Bir acý kelamdýr heyhat…
Onlar ,
Hep bir aðýzdan konuþtular gökyüzüne
” iþgal edersen kendini yapayalnýz kalýrýz”
Bir aðýzdan ayrýlýklarý ezber ederken
Bir aðýz nefeslendiler
Bir aðýzdan sustular sonra…
Karar dedi þair;
Kar/arsýn gökyüzü
Kapansýn pencereler
Nasýlsa,
Gök dolmuyor içeri
Ve henüz bulunamadý ölümsüzlük i mgesi…
Zira,
Barýþ dedi
Ýnsafsýzca Ýnkârým ben
Söndürüp ýþýklarý
Ayrýlýklarý büyütüyor savaþ
Ölüm ki uykulara yastýk olan taþ
Öyle ya kanla besleniyordu vicdan
Dünyayý güzelleþtirecek yaþta ki çocuklar yatýyordu boylu boyunca
Alýn kýrýþýðýnda
Gökyüzü dar…