NAĞMELERDE AVUNTU ...
Þarkýlarýn naðmelerinde avuntu aramak ,
sensiz anlarýmýn tarifsiz buhranýndan çýkarabilirmi beni ?
Neden bu gidiþler , kahrediþler ?
Umursamaz hoyrat bir aþkýn ,
beni uçsuz bir kör kuyunun en dibine atmasýna aldýrmýyorum bile.
Ah ile , vah ile geçermi bir ömür ?
Ömür dediðin ;
seninle yaþadýðým büyülü bir aþkýn , uzunluðu ya da kýsalýðý deðilmiki ?
Makamýný bile bilmediðim , acýlý notalarýn efkarýnda bu yürek.
Suya hasret , boynu bükük bir çiçek duyarlýlýðýnda ...
Ve , çalýdan yuvasýnýn yýkýlmasýna aðlayan serçe ürkekliðinde...
Ve , o aðlayan serçenin ömrü kadar bile olmayan ’ahire’ tutkun...
Seni , sensiz yaþama hevesi zerre kadar olmadý.
Tenim sensiz buz gibi soðuk...
Yakarýþlar , haykýrýþlar , isyanlar...
Sessiz çýðlýklarým kuytularda , senden çok uzakta...
Baþkasýný tutan ellerin titremezmi hiç ?
Vuslata dair , benden ziyade bilmezmi yüreðin ?
Dinlemezmi , görmezmi aþk ile yaktýðýn kalbin ?..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.