Yalnızlığımın Senfonisi

Kapatýyorum kulaklarýmý bütün çýnlamalara
Yalnýzlýðýmýn senfonisi baþlýyor
Bir melek ordusu korkuyor ve koþar adým kaçýyor hayatýmdan

Gece sustukça çoðalýyor gözyaþlarým
Yürek sustukça yalnýzlýðým çoðalýyor…

Susmayý tercih eden mutluluklarýma inat
Acýlarým feryat figan…

Selde yok olan yüzümün çizgileri karýþýyor hayata
Yüreðimin enkazýnda toplamaya çalýþtýðým umutlarým
Ölü çýkýyor enkazdan…

Kalemim aðlýyor her elime deðdiðinde
Ve kaðýdým da sele karýþýyor

Þairim!
Sözcükleri kendime esir etmem gerekirken
Acizce kelimelere esir düþüyorum

Çekiliyorum, her yaný acý kokan odama
Yine uykusuzum
Yine dert yanýyorum yalnýzlýðýma
Ve yine þimþekler çakýyor yüzümde
…
O an anlýyorum ki yaðmur yaðmak için orkestrayý bekliyor

Baþlýyor yalnýzlýðým
Bir nota daha sonra bütün senfoni
Ardýndan delice bekleyen yaðmur hýzlýca yaðýyor yüzüme…

Tan yeri aðardýðý zaman bitiyor
Ve gün doðumuyla birlikte uyanýyor acýlarým

Herkesin içine bir ýþýk olarak düþen güneþ
Benim yüreðime ateþ býrakýyor…

Yanýyor,acýyor ama dayanýyorum
Yýkýlsam da iyi görünmeliyim

Çünkü ben bir kardelenim
Mücadelemi bilen olmasa da
Karlardan boy gösterip hayran býrakmalýyým kendime
Ve insalar arkasýný döndüðü zaman güneþe yenilip solmalýyým…



Sosyal Medyada Paylaşın: