"USTA"
Gece sabaha düðüm atmýþ be usta
Gözlerimiz yaþlanmýþ bir Ýstanbul masalý
Saklýyor kýrýþýklýklarý bir tuz parçasý
Yitirilmiþ sözlere gebe kaldýk usta
Bütün soðuklara iklim giyiyor adýmýz
Yorganlar yakýlýyor uðrunda,
Yastýklar ýslatýlýyor
Gözler kapýda býrakýlýyor be usta
Yüzümüzün hangi çekmecesinde unuttuk gülüþleri?
Hangi penceresinden baktýk kalbimizin?
Karanlýk gözlerimizi döverken,
Rüyalar hayra çýkmýyor artýk usta
Tüm maviler griye çalýnýyor haziran akþamlarýnda
Beyazlar maviye kafa tutuyor usta
Demirler dövülüyor taþ yüreðin ateþinde
Sevdalar kora bulanýyor usta
Çivi baþlý mutluluklarla çakýldýk acýlara,
Ýçimiz dýþýmýz yekleþti
Sorana iyiyiz diyoruz da
Her yanýmýz delik deþik
Biz kevgire döndük be usta
Yaðmuru da gördük gözlerimizde
Haziranda yaðan karý da
Üþüdük evelallah
Yakarken kavuran Güneþ’i özledik usta
Aþklarý devirdik masalarda
Doyduk eyvallah…
Biz sevdadan sarhoþ kalktýk usta
Ýsmail Mancar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.