Hayallerle süsleyip, beslediðim her umut,
Hayâsýz bir hayata düþüren sahte bir mut.
Soluksuz bir rüyâymýþ, hayâl denilen alem,
Soluk yüz ve hicrana dönmüþ hayat makalem.
Düþdüðüm þu hale bak, hakikâtler var iken,
Düþlerimle besledim, koynumda bunca diken.
Çektiðim ýzdýraplar, gerçeðin ta kendisi,
Çekti elini benden, idenin efendisi.
Ýnsafsýzca dümeni yanlýþ yöne kýrmýþým,
Ýnsaf bilmez boþluða, boþ yere haykýrmýþým.
Var, piþman ol, tövbe et; umudun yýkýlýnca,
Varýrsýn selâmete, Hakk’a karar kýlýnca.
Kör bakan göz mevlâyý görmezse neye yarar?
Körkütük olmuþ akýl, kuyularda Ay arar.
Son raddeyi bilmeyen, dünyayý cennet sanýr.
Sonra da o dünyadan, dünya ondan usanýr.
Gölgenin sarhoþ eden masalý budur iþte;
Göl, geninde su yoksa, çöle benzer her iþte.
Koþtuðum uçurumu, görünce duraksadým.
Koþ denince; hakikât, ola benim maksadým.
GÜLCE-YEDÝVEREN
4 kasým 2012
Trabzon
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
HOŞGÖRÜ KÖYLÜ GÜZELİ LÂLE (semai) ELİF HZ. ÂSİYE BENDEGÂN OSMANLI (mesnevi) OSMANLI DESTANI (mesnevi) BÂRÂN EFGAN