Aşktan Kaçmak

Þuan aðlamak isterdim,
Ýçimdekileri kusmak için.
Seviyorum ama,
Gururum beni yenip barýþtýrma’maya çalýþýyor onunla.

Uzunca bir süre susasý’m var,
Çýðlýk atarcasýna.
Gururumu yenmek isterdim.
Ama baþaramýyordum.

Garip bir duygu kaplamýþtý içimi,
Az da olsa bir nefret.
Hatta bir acý...

Yoktun,
Kaybolmuþ’tun içimde.
Kurtarýcýn olmak isterdim.
Ama bu gurur bu kin..

Öylece bakmak istiyordum gözlerinin içine,
Oradaki seni ve beni görebilmek için.
Tam papatya falý gibiydi hayat!
Seviyor sevmiyor,
Ölüyor ölmüyor diye koparýyor idik yapraklarýný.

Çok garip bir duyguydu aþk,
Hatta saçmaydý.
Küsmek ve küsmemek arasýnda kalýyorduk.
Kalmýyorduk hemen cevap veriyorduk.

Oysa ben sevmeyi sende öðrenmiþtim,
Sende öðrenmeyi býrakmayacaktým ki?
Neden böyle olduk biz?
Kimler beddua etti de böyle olduk?
Kötülük yapýyoruz birbirimize,
Onlara ise iyilik.
Kötülük yapmayalým birbirimize ne olur?
Öldürmeyelim kendimizi içten içe,
Gömülme’yelim kendi mezarlýðýmýza...
Sosyal Medyada Paylaşın: