Güneþ doðmuyor, Karanlýk çökmüþ her tarafa... Zifiri karanlýk... Ýblisliðe gizlenmiþ insanlar peþimde! Kaçýyorum. Yardým eden yok.
Güneþ doðmuyor, Karanlýk göçmüþ bu diyarlara. Yalnýzlýk öldürüyor içten içe. Aþký sahiplenmiþ bazýlarý, Bizim diye... Aþk herkesin diye baðýrmak istiyorum! Ama baðýramýyorum.
Güneþ doðmuyor, Zifiri karanlýk kaplamýþ her yerleri. Her tarafta insan cesetleri,yaralýlar Karanlýðýn savaþý bu. Güneþ doðmuyor! Ýðneler batýyor her tarafýma. Yalnýzlýðý tüttürüyorum þiirlerimde, Yalnýz-lýðý.
Güneþ doðmuyor, Karanlýk iþgal etmiþ dünyayý. Martýlar uçamýyor. Ýnsanlarýn bir kanadý kýrýk. Her taraf soðuk. Iþýk yok,her taraf karanlýk. Ölüm kol geziyor yanýmýzda. Hatta önümüzde bitiyor.
Güneþ doðmuyor, Karanlýðýn hapsin’deyiz, Tutsaðýz! Ýnsanlýk ölüyor! Kurtulan var mý? Yok,insanlýk öldü. Öldürdüler! Yenik düþtük yalnýzlýðýmýza.
"Ýnsanlýk öldü, Yitik düþlerle..."
- Barýþ Özdemir
Sosyal Medyada Paylaşın:
baris78 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.