Kayıp Gül
Iþýk yýlý kadar uzak olan kayýp gülüm!
Nasýr baðlamýþ dertlerle seni bekliyorum.
Gümüþ kanatlý kuðulardan mahrumdur gölüm,
Dümeni bozulmuþ gemi gibi tekliyorum.
Gittiðin yerlerden dönmeyip hep kalýr mýsýn?
Ruhumdan bu yangýný al desem, alýr mýsýn?
Bir masum bebeðin gülüþü gibi asýlmýþ,
Sarkýt baðlamýþ odamý ýsýtýyor yüzün.
Anladým ayrýlýðýn þoku, sonu nasýlmýþ?
Bir tek neyden üflenmiyormuþ dünyaya hüzün!
Kanayan gözyaþlarýmý artýk siler misin?
Kör talihime bir kez gül desem, güler misin?
Tutunmadýn kökleri kavi aþk topraðýna,
Hâlbuki sen hercai bin sürgün verecektin.
Bülbül güle yabancý, gül ise yapraðýna.
Hani esmer tenimde vuslata erecektin?
Mazideki ebruli günlere dalar mýsýn?
Yarama merhemini çal desem, çalar mýsýn?
Tsunamiyle sarsýlan düþlerim de halsiz,
Vakitsiz enselemesin ikimizi ölüm.
Öyle bir sevgi büyüttüm ki sana emsalsiz.
Ve aþk daha son sözünü söylemedi gülüm!
Okyanuslarý aþýp daðlarý deler misin?
Bir denizkýzý gibi gel desem, gelir misin?
02.11.2012
Muhittin Alaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.