SEN YAĞMURLARLA GELENSİN..

SEN YAÐMURLARLA GELENSÝN..


Fýrtýnalar gibi esip;ruhumu daralttýðýnda,
Þikâyet etmedim; senden gelen fýrtýnalarýnda..

Sabah ayazýnda geldin,buza kesen soðuklarda..
Tebessümünle ýsýndým;üþümedim ayazlarda..

Karanlýklarda korkmadým,gecem olduðun zamanda..
Huzur içinde uyudum;ýþýl-ýþýl Mehtabýnda..

Aydýnlýðý aramadým;sýkýlýp, daraldýðýmda..
Iþýltýlý hayalinle uyandým sabahlarýmda..

Fýrtýnalar gibi esip;ruhumu daralttýðýnda,
Þikâyet etmedim; senden gelen fýrtýnalarýnda..

Denizim oldum bir zaman;davetkâr bakýþlarýnla..
Ba’zan azgýn,ba’zan munis,tatlý çýrpýnýþlarýnla…

Hayallerinle can buldum;öldüm yalnýzlýklarýmda !..
Acýma acýlar katan,sel olan gözyaþlarýmda..

Artýk yaþamam diyordum…Umudum kaydolduðunda;
Kaybolup,gitmek istedim..Yosun rengi gözlerinde..

Geri dönmemecesine gözlerine daldýðýmda..
Anladým yaþamamýþým;sensiz nefes aldýðýmda…

Sen,solmayan Güneþ’imsin,þifa oldun bedenime…
Sen,yaðmurlarla gelensin;RAHMET’in indi gönlüme…

Mehmet Cemalettin Bayhan- ERDEK- 14.11.2009


Sosyal Medyada Paylaşın: