Koca bir tuhaflýk ülkesi... izliyor gözler birbirini Kaybetmiþ yalanlar ve gerçekler, çýkmaz sokaklarda kendini. Biri uzun , biri kýsa, diðeri çýkmýþ Ay’a öbürü de düþmüþ kuyuya akýllýyým diyen eðilmiþ, bulmuþ kendini dibin sonunda.
Karýþmýþ gece gündüze, sýfatlar deðiþmiþ yeryüzünde azalmýþ inanç; bakarken gördüðüne, söylesene: sen kimdin az önce?
Dil kurarken cümleyi, ten geziyor baþka alemi. eritirken, sahteliðinde bedeni hiç düþünmüyor; aslýnda benliðini nasýl kaybettiðini.
Çýkar tüm yollar sonunda Baðdat a.. ne kadar varlýðýný saklasan da, ince bir çizgidir aslýnda; gerçekle yalan arasýnda...!!! /NergizA/
Sosyal Medyada Paylaşın:
nergizA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.