“””KALBÝN ÇIRPINIÞLARI GÖZLERE VURUR””””
Can çekiþmelerini hissedebiliyorum gözlerinin,
Hayali dört kollu karabasan tut karanlýðý,
Uzaklara göm hiçliðin kaprislerini,
Akþam rüzgârlarýný gördüm, sabahlarý býrak limanlara
Tüm þehir üþüyor gözyaþlarýnýn karamsarlýðýyla,
Kasýrgalar anlatsýn sana çýrpýnýþlarýmý,
Tevazu Mevlana’nýn sözlerine gizlenmiþ,
Gel de kýr içimdeki inat zincirlerini,
Midyeye dizilen inci ”beyazlýðý sorgula”
Sussun cevabý olmayanlar, gizlemeyin hakikati de.
Çekirgeler körebe oynar sevdamla,
Sesinde duygusu olur, hayallerle vücut bulursa eðer
Güneþin kýzýllýðý yüzüme vurmuþ, her yer kýrmýzý…
Gökkuþaðý çýkart bin yýllýk kuþaðýný,
Benim göðüm atlas yutmuþ, kim bilebilir saf ruhumu.
Bazen sözcükler tükenir, anlamsýzlaþýr konuþmalarým.
“Kalbin çýrpýnýþlarý gözlere vurur.”
Gözlerim kýrk dereceyle demlenmiþ ajite.
Kanaviçe ellerin týðlamýþ aklýmý,
Satýlýða çýkmýþ umut pýnarým, çölleþti sanrýlar.
Zikzaklar çek kubbeme, geometrik ibadetlerim.
Çehreme serptiðin kýnayla, gündüzlerim kokuþmuþ.
Çerçevelerin asýk suratlarý þeblere çarpar,
Boþuna sayýklýyorum, gözlerime bak yeter…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.