Daha fazla uzaklaþma artýk benden... Aramýzdaki bu bað görülmese de, Sen gittikçe, Gerginleþtiðini hissediyorum çünkü ben. Kýyamet gibi, Sanki bir þeyler kopacak gibi...
Bilmiyorsun... Nefes almak, Unutmak kadar zorlaþýyor sen yokken...
Kopacak korkusu bu, Bir pamuk ipliðinin. Kopacak gibi iþte, Ölüm ve yaþam arasýndaki o ince çizginin... Beni hayata baðlaman güzeldi, Ama baðladýktan sonra hemen çözüvermen çok adi!
Adil olan bir þey En baþýndan beri yok zaten aþkta. En basitinden, Eþit sevebilir mi mesela iki tarafta? Sevemez, Daha az seven gider hatta sonra. Sen de az sevdiðin için gittin benden! Susmak daha çok sevmektir sevgilim, "Gitme" diyemedim ben de bu yüzden...
Ahmet Kastancý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Kastancı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.