.......an
sessizliðindi duymayý özlediðim
söylediklerinse sayfada gül kokusu bir tutam...
senden sonra...
bozkýr yüzdü sesimin kýzýl sularýnda
pul pul döküldü yürek
adýmlarým takýldý yolun sonrasýna
öncesinde kaldý ayak izlerim
saklanýp dýþýmýn kimsesizliðine
içimden öldüm
buðulu ateþiyle el salladý güneþ
düþecekken gecenin siyah cümlesine
ýslýðýn çýka geldi köþe baþýndan
kanat vurup bahçemize
kaðýt sardunyalar büyüttüm
kimdin...
bir selvi dalýna takýlýydý aklým
sonlar biriktirmiþtim rüzgarýn yýkýntýlarýnda
her gün batýmý kopardý ruhumdan çareleri
ansýzýn...
gülen yapraðý düþtü takvimin
kasým yirmi
geliþindendir
yaþamýn bu mezarlýktaki zaferi
ve biz...
ayný cümlede iki ayrý anlamdýk
belki iki ayrý cümlede ayný anlam
ayrýlýklarýmýz kadar kavuþtuk
ne zaman soðuk esse yüreðin penceresinden
gülüþün örttü üstümüzü
içeride kaldý dört mevsim
dil kemiðe dayandý
bir neden bulup
sustuk...
Ferhad Gülsün
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.