Zaman Yolcusu

Zaman kol geziyor,
Alnýmdan çizgi çizgi vuruluyorum,
’Saç ak’larým gölge etmez halde,
Çukurun üstünde oyalanýyorum.

Bakýnca gökyüzüne,
Hayatý kýskanýyorum,
Zamana verip sýrtýmý,
Kendi türkümü söylüyorum;
"Çok teþekkür ederim,
Son hediyeni bekliyorum."

Zaman kendiliðinden belirgin,
Artýk saate bile bakmýyorum,
Nicelere meydan okumuþumdur da,
Ölüme meydan býrakýyorum.

| Emrah Nargöz
Sosyal Medyada Paylaşın: