Noktasýz virgülsüz dokunmak ben deyim masal sen de firar bu þiir
Parça tesirli bir kent yalnýzlðýnda çatýsýz sokaðýmýn çocuklarý
Tanrýnýn külünden rüzgar yakarken ateþin kutsal atsý Ay’la birlikte bir adam doðdu.
Farklý ýrkta. Rengi üþüyenlerin olduðunu duyup baþladý aramaya yok ülkeden boþ imlere, duyanlara sordu. Bir martý söyledi’ Ayýn ucundan gülerlerken gördüm
taþ atýyorlardý þehrin þeytanlarýna. Bak görüyor musun hiç kirlenmiyor kanayan elleri. Gülüyorum- kýrmýzýya inat ama biliyor musun acýtmýyor aþk kadar hiç bir yara
Törenlerle göðe ayak basarken
açým’ çöle baðýrýyor Yuzarsif
Su’ þahadet parmaðým da emdiðim magma
Teke tek dövüþüyorum kara bir akreple
Musa’ aðzýnýn kýyýsýnsa mor bir kuzgun
leþime dönen þemazen
Kibele öldü duydun mu anne
kuma gömdüler, çocuklar ve kuþlar aðlamasýn diye
Tanrý konuþtu.’Cümle aralarýna baktý þu kaçak ruhlu adamýn ameli kötü
sürgün bir adenli. Ademin kovulduðu bir masal vardý ya hani’ Eva güldü
Ben çýplaktým Medusa tuttu ellerimden bulutlarý giyinip cýktým bir elmadan
mevsim yaðmurlarýyla seviþtim ve bir katil doðurdum sonra bir sürgün
ama aþktým bir birini tamamlayan kelimler buldum ve kovuldum kendimden
olmamýþ belki yaþanmamýþ bilinmez dedim ya
Melun bir söylenceden geldim Kusursa sevgim...
Bir iguananýn yelesinden çýktým anla beni
aþk kadar çocuktun
ölüm kadar gerçek
Sen sustun ben konuþtum
bir þiir ki düþ kadar melun
öperken geceye düþen gölgeni
taþ kesiyorsa gözlerim
melez bir ruhun itirazýdýr anla
ben bu dünyalý deðilim
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.