YÝNE YAÐMUR VAR BURSA’DA,
yine hüzün senden kalan,
yine hasret,
yine sessizlik sensizliðimden,
ayný þu saçaklardan süzülen damlalar gibi,
içim kapkara...
Bana karamsar olma diyeceksin caným,
her zaman olduðu gibi,
gülümseyerek,
ve hiç bir zaman tutamayacaðým ellerini uzatarak bana,
umutsuz olmamamý fýsýldayacaksýn,
uzaktan uzaða...
Nasýl umutsuz ve karamsar olmam ki,
bir yandan güz bastýrýrken soðuk ve karanlýðýný,
diðer yandan özlemin esir alýr mýsralarýmý,
eþkiya gecelerden geriye kalan puslu sabahlarda,
nasýl hüzün olmaz ki yazdýklarýmda...
Yine yaðmur var Bursa’da,
yine hüzün,
yine sessizlik,
sensizliðimden miras bana...
Nilgün
20 kasým 2007/09.39
Bir güz þiiri...