Köþe baþýnda,
ýssýz ve korumasýz,
bedeninin örselendiði bu kaldýrýmlarda,
saçaklardan sicim gibi süzülen yaðmur damlalarýnýn altýnda
BÝR KADIN uzattý elini,
karþýsýndaki yüzü görünmeyen adama.
Belli belirsiz duyulan sessizliðiyle,
merhaba dedi,
tüm silikliðiyle.
Çýkarken,
üçüncü sýnýf bir otel odasýnýn merdivenlerin
basamaklarýnda.
Ayný yaþadýðý hayat kadar
kaygan ve de kirli adimlarinda
gözyaþlarýnýn köpüðünde yýkandý
piþmanlýklarý ve çaresizliði
koridordaki boy aynasýnda.
Eksildi sanki her basamakta,
ruhundan akan feryat dolu ümitsizliði,
arýndý tüm karanlýklardan,
arýndý tüm kahýrlardan...
Geceye soyundu,
akþamdan kalan bu günün son dakikalarýnda,
tanýmadýðý,
ve kimbilir bir daha hiç karþýlaþmayacaðý bu bedenin soðunda,
kayboldu sabaha kadar.
Soyundu gözlerini sýmsýký kapatarak,
görmemek için bedeninde týrmanan soluk ve dokunuþlarý.
Soyundu sabah kadar,
olanca utancý,
duvardaki saatin vuruþlarýna karýþtý
ve de yalnýzlýðýna sýðýnarak,
genzine dolan bu alkol kokusunu duymazdan gelerek
gün aðarýncaya kadar dayandý.
Tenine deðen hoyrat bir dokunuþla uyandý,
kalk giyin diyordu,
gece tüm zerafetiyle yanýna uzanan adam.
Hadi gitme zamaný !
Olanca heybeti ve azameti ile,
kendisine sahip olan,
ve þu an,
kulaklarý çýnlatan bir uðultuyla,
kaçtýðý gün doðumlarýný kulaðýna haykýrýyordu sanki.
Sanki
yaþadýðý üzerine yýkýlan
onca sabah olmamýþ da,
sanki yeni doðmuþcasina.
Saf bir bebek edasýyla
doðruldu yataktan,
giyindi alel acele bir yandan.
Hoþçakal diyordu,
hoþçakal,
eline sýkýþtýrdýðý bir tutam parayla.
Bu kahrolasý odada,
çöktü kaldý bir anda.
Alýþýlagelmiþ bir gündü oysa,
bedenine deðen ne ilk eldi,
ne son temas.
Ama bu defa içi bir baþka acýmýþtý,
bir baþka kesmiþti yüreðini ,
avcundaki para.
Uzunca bir zaman baktý ardýndan,
kendisinde tek bir iz býrakmayan adama.
Bedeninin bedelini,
yüreðiyle ödeyemeyen
binlercesi gibi,
onun da ardýndan sessizce baktý,
köþebaþýndan uzaklaþana kadar...
AYDINLIÐA MUHTAÇ
BÜTÜN KARANLIKTA KALAN
KADINLARA ITHÂFEN...