YİNE YAĞMUR VAR BURSA’DA,
yine hüzün senden kalan,
yine hasret,
yine sessizlik sensizliğimden,
aynı şu saçaklardan süzülen damlalar gibi,
içim kapkara...
Bana karamsar olma diyeceksin canım,
her zaman olduğu gibi,
gülümseyerek,
ve hiç bir zaman tutamayacağım ellerini uzatarak bana,
umutsuz olmamamı fısıldayacaksın,
uzaktan uzağa...
Nasıl umutsuz ve karamsar olmam ki,
bir yandan güz bastırırken soğuk ve karanlığını,
diğer yandan özlemin esir alır mısralarımı,
eşkiya gecelerden geriye kalan puslu sabahlarda,
nasıl hüzün olmaz ki yazdıklarımda...
Yine yağmur var Bursa’da,
yine hüzün,
yine sessizlik,
sensizliğimden miras bana...
Nilgün
20 kasım 2007/09.39
Bir güz şiiri...