Geride bir yerde kaldý O çýngýraðý kahkahamýn… Þimdi sustu çýngýrak, Yalnýz kaldý kahkaham, Gülüþünden sýyrýldý. Sýrf ses oldu, sýrf gürültü…
Ýçindeki insaný yitirdi sesim, Telleri çarpýp duruyor Tek bir duyguya geçit vermeden… Konuþmak istemiyor bu yüzden kimse benle, Beni kaybetmekten korkuyorlar sesimde.
Gözlerim hala býrakmamýþ ipini çýngýraðýn, Sürüklüyor peþinden… Bu yüzden beni özleyen benle deðil Gözlerimle konuþuyor, Çýngýraklý kahkahalar attýrýyor onlara…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mavilikler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.