Potpori

Alkollü kafalarla kurulan,
Pespembe hayallerle yatýp,
Gündüzün getirdiði gerçeklere,
Kusarcasýna kaþ çatarak,
Tabaktaki zeytinlerle savaþarak,
Güne baþlamak gibisi yoktur...

Fütürsüzce aþýk olup,
Beynimi aldýrmak geliyor içimden..
Akan sümüðü kazaðýma silip,
Gedik diþlerle sýrýtýp,
Merhamet dileyesim var...

Yorumsuz kalan bakýþlarýnla,
Kat be kat yerin dibinde,
Nefesinin son damlasýnda,
Son bir adým daha,
Herþeye raðmen son bir çaba,
Belki son bir þans...

Sapsarý sokak lambasýnýn titremesi,
Kar tanelerinin lapa lapa düþmesi,
Kaskatý kalbimin yýllar sonra üþümesi...

Yolun sonuna son bir adým,
Atlamak mý acý çekmek mi,
Düþmek mi küçülmek mi,
Ölmek mi ölmek mi ?

Çoðu zaman karar vermek hep en zorudur. Ve herkes bir seçim bekler. Araf hiçbir zaman uzun sürdürülemez. Cennet mi Cehennem mi ?

Ve kimi zaman aslýnda seçenek için hiç Cennet olmaz. Ölmeye mahkum edilmiþ masum suçlu. Hangi suç, ne zaman masum sayýlabilir ? Ýyi niyetli tek cinayet, bir pisliðin intiharý mýdýr ? Güneþ her sabah yeniden doðar da niye gecenin karanlýðýna gömmez dünü ? Ayný hata daha kaç kez yapýlabilir ?

Affetmek gerçekten aptallýk mý ?


Elbet ben de yaþlanacaðým,
Cebimde bilyelerim,
Elimde bastonum,
Palyaço ayakkabýlarým,
Ve bitmek bilmeyen gülümsemem..
Çoðu yalan da olsa tebessümler.
Hep gizli bir limana yelken açmakta iken kalbim,
Hep bir dalavere
Hep bir gözü kör korsan..
Ama elbet sonsuzluða gideceðim bir gün.
Bembeyaz saçlar ve cebimde bilyelerim..
Cenaze ne kadar kalabalýk da olsa
Akþam yine yalnýzým mezarda.
Hayatta iken olduðu gibi.

He bir de bilyelerim.. Rengarenk olanlardan...
Sosyal Medyada Paylaşın: