Potpori 2

Sahipsizlik hissiyatý,
Karanlýða batan bir þehrin
Güneþle kucaklaþmasýný kýskanmak.

Yorgun gözlerden usul usul,
Kýrýþýk bir silüeti aþamayarak,
Israrla çýkar yol arayarak,
Çaresizce yuvarlanmak,
Yerçekiminin inadýna doðru.

Bir baþlangýç düþünelim,
Bir süreç, bir olagelen,
Bir iþlemler bütünü mesela,
Bir baþlangýç ki
Ayný anda hem stabil,
hem de akýþkan.
Varýþ noktasý olan bir A noktasý.
Gidilmesi gereken,
Görülmeye deðer olmasa da,
Çekilmesi gereken bir çile mesela.

Bir baþlangýç ki doðum mesela,
Ýstemeyerek o güvenli yerden çekip çýkarýlmak,
Baþlangýç noktasýna tek baþýna býrakýlmak.
Kimsenin sana sormadýðý,
Yarýþmak zorunda olduðun,
Saçmalýklar silsilesi...

Ama ne gözde yaþ biter,
Ne çileler biter,
Ne baþlangýçlar biter,
Ne de o yol biter.
Kýrýþ kýrýþ olsa da alnýn,
Yanaklarýn veyahut,
Aklaþsa da saçýn sakalýn,
Bitmeyecek bir yol bu.

Ya da bitmeyecek gibi görünen bir lanet.
Ya da tüm bunlar saçmalýk.

Eksiliyoruz her daim.
Parça parça kopuyoruz her adýmda.
Ne geride býraktýklarýmýzý unutabiliyoruz
Ne de önümüzdeki yoldan vazgeçebiliyoruz.
Ömür iki ara bir derede akýp gidiyor,
Yetiþemiyoruz hýzýna hiçbir þeyin.

Hatalar büyüyor gözümüzde,
Unutamýyoruz.
Acýlardan kaçamýyoruz,
Her nefeste, her adýmda,
Daha da kopuyoruz.
Parçalanýyoruz.

Kabul ediyorum.
Devrik ve anlamsýzdýr cümlelerim,
Anlamlandýramaz kolayca kimse.
Yorgun düþerse bir gün kalem,
Surlara dayanýrsa gecelerin savaþçýlarý,
Mezarlara ve anýtlara akýn edercesine,
Soluk soluða, ciðerlerim patlarcasýna,
Topuklarým sökülürcesine
Koþacaðým.
Sana senden bahsetmek,
O karanlýðý yýrtmak,
Sökmek ciðerlerinden o zifiri,
Tütsülenmiþ yaralardan çýkarmak,
Mumun alevinin kudretinden yoksun,
Ve varamamak o nihai,
Mutlu ve naif geleceðin enayi sevincine.
Sanma ki sevgili, sevgisiz yoðrulmuþ bu ölü bedenden,
Ruhu yok denecek kadar yitirmiþ sönük nefesi,
Gözlerden ateþ gibi fýþkýrmakta aþk.
Çoðu devrik cümlelerde çýrpýnan mana bulamacý.
Fani isek eðer,
Ölüm sadece teferruattýr.
Hayat, ýþýk kadar soðuk ve uzak
Sosyal Medyada Paylaşın: