Eksiliyoruz her daim. Parça parça kopuyoruz her adýmda. Ne geride býraktýklarýmýzý unutabiliyoruz Ne de önümüzdeki yoldan vazgeçebiliyoruz. Ömür iki ara bir derede akýp gidiyor, Yetiþemiyoruz hýzýna hiçbir þeyin.
Hatalar büyüyor gözümüzde, Unutamýyoruz. Acýlardan kaçamýyoruz, Her nefeste, her adýmda, Daha da kopuyoruz. Parçalanýyoruz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
plasebo Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.