ÖĞRETMEN VE ÖTESİ…

ÖÐRETMEN VE ÖTESÝ…
——————————————
Köye giderken henüz belki ondokuz yaþýn,
Köylünün niza’ýndan çok kerre aðrýr baþýn..
Mýsýr ekmeði yeter,olmasa bile aþ’ýn..
Vazifemdir diyerek,buna katlanacaksýn!.

Sen bir okul umarken,bir kümes bulacaksýn;
Sývayýp kollarýný,yeniden yapacaksýn..
Harap sývalarýný kendin onaracaksýn!.
Vazifemdir diyerek,Okulu yapacaksýn!..

Gittiðin köyde belki bulunmaz içme suyu..
Þükrediver,bulursan bir de kireçli kuyu!..
Kýz’ý okula vermez,neylersin köylü huyu!..
Vazifemdir diyerek,buna göz yumacaksýn!..

Öðretmen, bekçi gibi,hergün köyde kalmalý,
Yemeklik bulamazsa,suya ekmek salmalý..
Hamama ne lüzum var?derelere dalmalý..(!)
Vazifemdir diyerek,buna alýþacaksýn…!

Öðretmen müþfik olur..heran güleryüz takýn!
Pis-pasaklý da olsa,horgörme O’nu sakýn!..
Kimler ne derlerse desin,O’dur sana en yakýn..
Vazifemdir diyerek,O’nu kurtaracaksýn!..

Sabun alamaz köylü…Yýkayamaz elini…
Zavallý borçludur da ,doðrultamaz belini..
Hastadýr belki evde,oðlu,kýzý,gelini…
Vazifemdir diyerek,onlara koþacaksýn!..
——-Mehmet Cemalettin Bayhan-DÜZCE-


Sosyal Medyada Paylaşın: