YİNE AYRILIK

Ne yaparsan yap,
Ne kadar seversen sev,
Bir gün yol ayrýmýna varacaksýn,
Gözyaþlarýn,
Fýrtýna öncesi,
Sessizliðe gömülerek büyüyen,
Dalga misali olacak.
Boynuna býçak atýlmýþ umutlarýnýn
Boðazlandýðýný,
Acý kývranýþlarýnýn
Umursanmadýðýna þahit olacaksýn.
Çaresizlik dört yanýný kaplayacak,
Gönlün yaralanýrken
Gözlerin O’nu arayacak,
Ama
Umutsuzca baþýn önüne eðilecek,
Sözlerinin durulduðunu göreceksin.
Kuru bir yaprak gibi savrulacaksýn
Ayrýlýk rüzgarýnda.
Hasret baðrýný yakarken
Özlemlerini yitireceksin,
Arzularýn kaybolacak
Kayýp giden hüsranlarýnda.
Piþmanlýklar ziyaretine gelecek,
Keþkelerle avunmak isteyeceksin,
Baþýný kaldýrýp ta
Yarýnlara bakmaya takatin kalmayacak,
Kalp kalbe karþýdýr diyecek
Ýçinden bir ses,
Yalan söylediðini zaman sana anlatacak,
Yüreðinin ihanetine uðradýðýný
Anlayacaksýn.
Ve bir gün öðreneceksin ki,
Ne kadar seversen sev
Sonu ayrýlýk.
Yine ayrýlýk......

MEHMET ZAFER

Sosyal Medyada Paylaşın: