Sen gittin ya; Ne yýkýlmak var bundan sonra, Nede gözyaþlarý ile yýkanmak. Kimseye söylemek yok beklenen o iki kelimeyi. Yeniden sevmek yok. Sevilmek var belki kader de ama! Sen sevmedin ya beni, Kaderde senden baþkasýný sevmek yok. Sen gittin ya; Uzaklaþmak var kaderde senden ama; Seni unutmak yok. Yazmak var kimsenin bilmediði yerlere adýný, Asla ismini karalamak yok. Gölgelerde yaþamak var artýk. Günlerimde aydýnlýk yok. Ne zaman doðsa güneþ üstüme, Kaçmak var saklanmak var, günyüzü görmek yok. Köþelerde, kuytularda düþmek var, Soðukta üþümek, sürekli ölümü düþünmek; Azrail ile sözleþmek var! Ama sen yokken, bana ölmek yok..
01.05.2009 23:55 Burhan Karaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
KaNKayBı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.