Tuhaf bir his kaplamýþ, dizleri titriyordu
Neye istinadendi baþýndaki bu çile
Uyumak istiyordu olaný hayra yordu
Apak yüzün ardýna saklanan siyah gece
Söndürmeye yeltendi simaya düþen nuru
Boncuk gibi gözleri Marmara’dan hallice
Coþtukça coþuyordu gönlündeki süruru
Görenler þaþýyordu, diyordu hali nice
Ýçine kor düþse de yine olmaz umuru.
Kimseler duymuyorken mazlumun figanýný
Riyâkar söylentiye kulak týkasa bile
Ateþten mýzrap gibi yakýyordu canýný.
Ýzah yolunu seçen diline gem vuruldu
Boynunda kalýn ilmek, asýlmayý beklerken
Masumane sözleri yerinden bir doðruldu
Tavaf etti kâbeyi, vücuttan daha erken.
Sabýrla bekleyiþte yürekten tevekkülü
Yaký olsa derdine, kaç kiþi anlayacak,
Vaziyet böyle ise, atsýn dikenli gülü
Bir güzellik uðruna elini kanlayacak
Aldýklarý vebali dýþlarken sol yanlarý
Aklý küçük kuþ bile gidiþi anlayacak
Kötülüðün hapsinde taþlaþmýþ vicdanlarý
Var olma gayesiyle neler planlayacak.
Gün gelip de musalla aðýrlýktan çökecek
Guslünden, suyu dahi kýskanýnca kap kacak
Günahlarýn zulmüne yarendir börtü böcek.
27 Ekim 2012 /NÜS