Uykumu yitirdikten sonra... Sabaha karþý, Güneþin doðmasýný bekliyorum odama... Senin yüzüne bakamadýðým anlar geliyor çünkü aklýma, Güneþe baktýðým zamanlar... Oysa bilmiyorum, Hâla ýþýltýsýný koruyor mu acaba gözlerin? Küçük bir daða benzeyen burnun Eskisi gibi yamaçlarýnda çil barýndýrýyor mu? Ya da dudaklarýn Turuncuyla karýþýk kýzýl bir renkte mi gülümsüyor hâla?
Sabah sabah Seni hatýrlayarak güne baþlamak istiyorum. Yaþadýklarýmýzý hatýrlamak, Hatta tekrar yaþamak istiyorum... Çok istiyorum, Çok þey istiyorum bazen. Bilirsin, Hep imkansýz þeylerdir: Ýstediklerim...
Diyorum ki; Güneþ battýktan sonra tekrar doðuyorsa, O gittikten sonra neden geri dönmesin ki?
Ahmet Kastancý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Kastancı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.