Kýrgýn bakýþlarýmý toplarken doðadan hangi yaðmurun acelesi yok ki? benim unutmaya zamaným yok.
Sendeleyen bir sandalyede uç gecesine eklemiþ kadýnlarla bir baþýma, yeltenmiþim acýya. Daha ne ki? Ölüm, bizden sonradýr baþlarken her aþka.
Kapýnýn koluna dönmüþ yüzüm eskiyen þeyleri söylemez mi sanýrlar bana her insan aynaya sanrýdýr belki de kimine göre yeþildir her yol aðzýnda delinmiþ bir uykuyla.
Kahrýma eklediðim kaçýncý zor sesimden eksildin, sesime ne ol’ur- san ol, kuþ’ku ol. mataramda ne olabilir ýssýzlýk dýþýnda? yetim bir askerim henüz doðmadým gün ýþýðýna…
Kalbime gelen kurþundan hýzlý atýþý yalnýzlýðýmýn, kör edici bir his içimde sahnesini yýrtarak koþan bir at kýrgýn bakýþlarým ve doða sanki birbirinden alâkasýz iki suç gibi Hak’k’ýmý isterim, harf hatalým k’a’der’den.
Ellerin, benden sonradýr baþlarken her tutunuþa. Bana ne ki? soðuyan bir yatakla. sonsuzluðun yastýðýna, bir baþýma.
Payanda
Sosyal Medyada Paylaşın:
Payanda Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.