Koyu karanlýk gecelerde
Bir çýrpýnýþ baþlar
Sayrýlý titreyiþler ele geçirir kurak bir bedeni
Sadece kendisi bilir insan bu ahvaldeki nedeni
Gönül bir Hüma kuþudur
Pervaz vurur ötelere
Uçurumlara sefer eylerken ayaklar
Taht kurmak ister gökte yücelere
Tutulasý deðildir tuzaklar
Ýki odalý bir kapýnýn eþiðine serilmiþtir
Cennet ve cehennem
Bir aþk-ý dilemmadýr þimdi
Varlýðý kavuran
Aþýðýn bakir düþlerini savuran
Dilindeki suskunluða kilit vuran
Sayýklamalar saydýrýr kendini say makamýnda
Tutuþup yanar þafakta aþk denilen Sitare
Alkýþ tutar evren dalga dalga bu hare
‘’Yar’’ kaldýrýr heybetli daðlardan kendini
‘’Yâr’’ olur ,kalbe düþer
Bir çift göze nâr düþer
Söze kýzýlca bir ar düþer
Aþkýn yüzünden taze bir hâr düþer
Nedamete âh u zâr düþer
Zamana dört mevsim bahar düþer
Kutsanýr yürekte tüm çileler
Taþlaþmýþ cümle ins ü cin
Aþýðý maþukta bileler
Aþký aþýktan dinleyeler
____Ey üryan kalbimin setresi
Ey canýma can katan can katresi
Bildim akýlla varýlmaz sana
Nefis ile gelinmez kapýna
Ben ki ezelden tanýrým
Demir daðlarý eritip düzleyen ateþi
Ben ki cananýn gözlerinde gördüm güneþi
Nefsimi yaktým da geldim
Yüreðimi avucuma aldým da geldim
Uykularýmý böldüm de geldim
Sende yaþamak için öldüm de geldim
Eðri idim düze vardým
Ruhumu seninle kardým
Nefsimi seninle sardým
Alným ak pak
Aklým aksak
Aklým firar
Aklým aþka zarar
Bilsem nasýl yakar yüreðimi böylesine ilkyazda kar
Sen hiçlikteki çokluk iksiri
Gözlerimi uykuya haram kýlan sultan
Sen Yaratan’ýn baþ tacýsýn
Ey aþk
Sen …gönlümün miracýsýn