ÖYLESİNE BİR ŞİİR İŞTE..
ÖYLESÝNE BÝR ÞÝÝR ÝÞTE..
Fýrtýnalar koptuðunda, pes etmezken garip gönlüm,
Ey Sevgili,yokluðunla perperiþan süklüm-püklüm…
Karþýlýksýz sevdan ile, olmuþ iken iki büklüm ;
O þahane hayalinle,her mevsim sýcaktýr gönlüm…
Kimi zaman,acý yangýnlarda yansa da yüreðim,
Gelir diye,bin umutla ufka bakýp beklediðim ;
Biliyorum,umutsuzca aldanýþlar içindeyim,
Bu gönül,bu yürek var yaaaa !.Ýnan ki hep seninleyim…
Akdeniz’den esen yel’le,gelen bulut sana benzer…
Azönceden, benimleyken,yalnýz býrakýp terkeder !..
Sensizliðe kanat vuran,Martýlar hep feryad eder,
Gönül fýrtýnasýdýr ya…Son deminde acý eser !..
——-Mehmet Cemalettin Bayhan-ERDEK-31.12.1010
-YILIN SON ÞÝÝRÝDÝR..KÝM ÝSTERSE ONUN OLSUN…
Sosyal Medyada Paylaşın:
MEHMET CEMALETTİN BAYHAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.