Kader dediler, Güldüler akþamýn ufkuna, dert yanan halime. Gülerken aðladým. Çoðu yerde horlandým. /Bir gün bu senindir dediler, Yalnýzlýðý tutuþturuverdiler elime;
Kader dediler, Kara, kara elimde sigaramla, düþünürken. Boþ ver dediler, Bir elimde sigaram diðerinde mendil gözyaþýmý silerken Ve yalnýzlýðýma üzülürken;
Kader, dediler. Gözü yaþlý anlattým da, halimi. Bir sana mahsus deðildir yalnýzlýk dediler, Bir sigara verdiler, omzuma dokunup okþadýlar beni, Yalnýzlýðýma, üzülürken;
Ah yalnýzlýk ah! Hayatýmýn hazanýnda Anlayamadým beni kim düþünür ve kimler sever. Aranan özlenen biri varsa onlar da dostlarmýþ meðer. Þimdi döne, döne onlarý arýyorum, Yalnýzlýðýma, üzülürken;
A.Yüksel Þanlý er 19 Ekim 2012 Antalya. Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.