Hatırlamaya Değdiğin Sürece Unutmamı Bekleme

Unutulmayý haketmedim,
Unutulacak kadar kötü bir sevgili olmadým ki ben,
Severken...

Hatýrlanacak güzel anýlarýmýz vardý oysa,
Yaþadýklarýmýz...
Ýlk "seni seviyorum" deyiþimizin heyecaný mesela...
Ýlk günkü gibi;
Dilimin ucunda durur,
Dudaklarýmdan çýkmayý bekler hâla...
Eðer istersen,
Þimdi de söyleyebilirim hatta,
Çünkü þimdi de seviyorum ben;
Önce de, sonra da...
Belli bir zaman dilimine ayrýlmýyor sevmeler,
Miladý yok asla.
Söyle desem,
Sevdiðini söyle desem bana.
Ama sen...
Þimdi söylemeyi býrak,
Duymak bile istemiyorsun bu iki kelimeyi,
Önceden diyorum,
Ýsterdin...

Hayallerime ayrýlýk rüzgarlarý estirdin
Ve yýktýn...
Yeniden inþa etmeye korkuyorum,
Yeniden baþlanýlan þeyler eskisi gibi olmuyor çünkü;
Biliyorum...
Ama unutamýyorum iþte,
Ne yaparsam yapayým;
Hatýrlamaya deðiyorsun...
Gidiþin gözümün önünde dururken,
"Hoþçakal" deyiþinde bile þevkat buluyorum ben...

Caným yanýyor...
Ama canýmý yaksa da ayrýlýðýn yangýný,
Hatýrlamaya deðiyor,
Hatýrlamaya deðiyorsun sen...

Ahmet Kastancý
Sosyal Medyada Paylaşın: