Bilincini bir soluk aþkta sýfýrlamýþ zamanlardan sesleniyorum sana
Biliyorum ne söylesem eksik kalacak
Yarým kalanlara dair
Ne söylesem susacak sözcüklerim
Titreyecek sesim ve üþüyecek
Yoksunluðu ezberleyen nefesim.
Hiç kimseler kimsecikler bilmeyecek
Baþlarken biten ,biterken derinleþen (b)izi
Olur da rastlarsan bir gün
Þiir suretindeki ç dökümümlerime
Biliyorum tanýyacaksýn beni
Meneviþlenecek gözlerin
Nehirler çaðlayacak canýnýn tam ortasýndan
Bir gelincik boy verecek
Bedeninin en katý yerinde, kalbinde
Çünkü ben artýk olmayacaðým olamayacaðým sende
Kabirde nefes gibi beklesen de istesen de
Bak ne çok tükenmiþiz ne çok yaralanmýþýz
Birbirine teðet adreslerde
Kýrgýn mýyým…asla
Ay deðildik,mevsim ya da yýl deðildik
Tuhaf,isimsiz bir öykününün kýyýsýnda an’dýk biz
Varlýðý þükür
Yokluðu dua olan bir sevmenin
Ayak uçlarýna uçurumlar serdik
Farklý yönlere gittik
Ne önemi var þimdi önce kimin gittiðinin
Kýyýsýz bir gökyüzü sýðarken küçücük gözlerimize
Sýðamadýk biz dört odacýklý bir kalbe
Vedalar giydirdik lacivert bir geceye sýr döken
Bir nefeslik ömrümüzün erken nihayetine
Artýk gurbetindeyiz yürek dolusu sevmelerin
Ne giydirdiysek yakýþmadý bize ,lâl bir sevdadan baþka
Acemi sevinçler ,eðreti gülüþler bulaþmýþ
Sus makamýndaki dudaklarýmýza
Ah benim diðer yaným
Gülen yarým
Neden hiç baþlamadý bizde mutluluk mesaisine
Ya da neden geç kaldý sevmek nimeti
Hazandan taþan hüzünler ne çok sevdi bizi
Ne çok yakýþtý mavi bir hüzün yüzümüze
Bak
Artýk kanýmýz çekiliyor damarlarýmýzdan
Cemreler bahara hazýrlanýrken
Kara kýþ demir atmýþ ,ayaz vurmuþ masalýmýza
Keþkeler fýsýldýyor baþlayamadýklarýmýz
Ezelden ebede kuþatýrken evreni AÞK
Bize (t)uzak
Velhasýl kazananý yok bu sevmemenin
Vazgeçtik
Ýkimiz de kaybettik…kaybettik
Ne söylesem(k) hüzün þimdilerde