Bir son yok artık mevsimlerce yıkansa bile…
AZAP
Bir son yok artık mevsimlerce yıkansa bile…
Gün battý doðum sancýlarýyla, gece korkudan karanlýk
Aþk dönünce vefasýz yüzünü
Aylar kaçýþta
Bir son yok artýk bunda
Mevsimler boyu “aþkýn” yýkansa bile…
&&& &&& &&& &&& &&& &&& &&&
Bak ben aþkýnla ne dertlere düþtüm
Her þeyden doydum yalnýz sensin noksan
Ne garip dünya acýlarla piþtim
Ten korku saldý benim neyim noksan.
Urba bol üste düþüyor üstelik
Bir haber salýp içimi ýsýtsan
Hava çok soðuk kar etmez metelik
Ten korku saldý benim neyim noksan.
Fitne girerse seni andýðým an
Kýzgýn mý kafan ya gelince yoksan
Kaçma sen sakýn seni sardýðým an
Ten korku saldý benim neyim noksan.
Kokundan mahrum kalmasýn yürek
Sana varýþta hayallerden çýksam
Neyim kaldý ki bir kazma bir kürek
Ten korku saldý benim neyim noksan.
Bir aklý baþa toplayarak durulsan
Yangýn yüreðin yarasýna baksan
Ferahlýðýnla gönlüme kurulsan
Ten korku saldý benim neyim noksan.
Gece sabaha hep gebe kalsa ya
Ne olur bir an da karþýma çýksan
Derin bir ahtýn aþkýma varsa ya
Ten korku saldý benim neyim noksan.
Sonsuz bir aþkla kalbim atýyor yar
Ya sen gel bana ya ben yola çýksam
Sevgin sevgime sevgi katýyor yar
Ten korku saldý benim neyim noksan.
Hasretin daðlar özlem köz de yakar
Küsmeden bana öylece bir baksan
Gel ne olur yar ömrümden aþk akar
Ten korku saldý benim neyim noksan.
Duru yürekle açýðým ben sana
Saf hisle bakýp doðruyu dokusan
Yanýma varýp can akýtsan cana
Ten korku saldý benim neyim noksan.
Ölümcül aþk’a sen de gönlü taksan
Bende her þey var senin imin noksan
(17.10.2012) AZAP…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.