Geç Hayat Sen Önden Git
Yýllar, siz miydiniz o, önümden hýzla giden?
Tanýyamadým bile hanginiz hangi yýldý?
Var mýydý böylesine koþmanýza bir neden?
Sizin acelenizden alem canýndan yýldý...
Bir ara hep birlikte döndürüyorduk çarký...
O zamanlar yoktu ki pek öyle çocuk parký!
"Daha dün annemizin" diyerek þarký þarký,
En sonunda eþkalim bir "adam" dan sayýldý...
Öyle bir zaman geldi sizi arkada koydum!
Göðe uzanýp yoldum, atladým yerde doydum...
Telaþýmdan, ne gördüm, ne sesinizi duydum!
Bilmem kaç kez geçtiniz, ama yýllar kayýldý...
Hiç görmedim hayatýn ne yandan gittiðini!
O güzelim yýllarýn ne zaman bittiðini...
Yüzdeki çizgilerin þu bana ettiðini;
Söyleyecektim ama, deli gönlüm bayýldý...
Gördüm ki, hayat nasýl harcýyor insanlarý...
Göstermeden alýyor, verilen ihsanlarý!
Þimdiyse tüm hesaplar, ömrün kalan anlarý!
Bilmem kaç kez tutmadý, kaç defa da cayýldý?
Geç hayat sen önden git, ben de takat mi kaldý?
Akýp giden yýllarým nem var, nem yok hep aldý...
Gözlerim yaprak yaprak, yanaklarým al, al dý!
Artýk sonbahar geldi, tüm dallarým soyuldu...
Antalya-2012/10
TDK:
eþkal: dýþtan görünüþ, biçim, kýlýk...
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.