gece boyunca radyoda hisli ve coþkulu müzikler çaldý
þimdiyse film müzikleri
konuþuyormuþ gibi kendimle
kendimle mi gaipten gelen gir sesle mi
öyle ya konuþmak için ses yeterlidir
ses bile gerekmez bazen
sanki bir idealler karmaþasýydým
bu sese bu gözlere ve tene sahip çýkan
bir þarkýda, gözlerinde kendimi bulur gibi oluyordum
karmaþaydým baþka karmaþalarda kendini arayan
bulabilen varmýþ gibi sanki
bütünlüðü arýyordum
mükemmelliði bilhassa
böylesi arayýþta hayal kýrýklýklarý fýrtýnasýna
yakalanmamak olmaz
küller yaðar sonra
zamansýz yakalandýðýmýz saðanak
silip götürür tüm kazaným bildiklerimizi
bütün bu yanýlsamalardan sýyrýlacakmýþ gibi
her þey paramparçayken o bütünlüðü kuracak olan
ateþi arýyordum
hissediyordum varlýðýmý kimi zaman
bir seste, bir resimde, bilhassa gözlerinde
bir masal gibiyken her þey
kurguladýkça, yabancýlaþtýkça gerçeklik kazanan duygularýn
baþrol oynadýðý
bir dramada varlýk buluyordum
bakmasaydým yine var mýydý güzelliðin
þarkýlar olmasa böylesine hislenir miydim
bedenim olmasa yine de yanabilir miydim
duymadan var olabilir miydik
bir ses de olmasý gerekmez düþünmek yeter
sessizce konuþabilir, için için yanabilirsin
böylesi arayýþta hayal kýrýklýklarý fýrtýnasýna
yakalanmamak olmaz
sisli bir sabahta bir hisler karmaþasýydým
düþünmesen olmaz
zamansýz yakalandýðýmýz saðanak
sürükler ruhlarýmýzý, söndürür ateþimizi
silip götürür anýlarýmýzý
bulabilen varmýþ gibi arýyordum
gökyüzünün sessizliðinde kocaman bir soru iþareti gibi kalýyordum
yaþadýklarýmla kendimden taþýyordum
her þey paramparçayken o bütünlüðü kuracak olan
ateþi arýyordum.
Barba