Çığlık

sonsuzluktan aldýðým nefesti
ýslak kokusunu duymak diþbudak saçlarýnýn
ateþ hýrsýzýydý gülüþün
gözyaþlarýmýzýn buluþtuðu yerdi cennet


yaþlarýn deryasý þimdi gözlerim
kýzýl fýrtýnayla dalgalanan iç denizlerinde
göz göz koþan deniz atýyým
suyu yakan tuzum
saklanabilir deðil ateþ
bir gün kullanýlmak üzere
biliyorum


duymasaydým kokusunu gelinciklerin
dokunmasaydým gök kuþaðýna
kanamasaydým kirpilerin birbirine sarýldýðý yerde
kanmasaydým pýnarlarýna göðsünün
kopup gitmezdi gelecek en ince yerinden


gizlenilesi bir günah deðil(d)im
kemiklerim kadar beyaz bir sabýrla
zapt edemediðim aceleci bir çýðlýk arasýnda
godot yu ya da mesih i deðil
yüreðimin acý sýcaklýðýyla
sarar diye bir gün aþký bekleyen(d)im


arslanlayu kükreyen
kuþ çýðlýklarýyla doðan
aþktý yaþam
anlýyordu kendini (y)algýn
tek derdin aþk olsun derken
aþkla anýlmak isteyen kadýn


dolaþýrken yýlankavi dokunuþlarla
düþ çizgilerinde vücudunun
bir gün bile geçmezken
duymadan gün eþini sesinin
nasýl razý olunur
boðum boðum sessizliðe


sinek kuþlarý konmuyor artýk kalbime
yýldýzlara asýlý bir salýncaktan düþtüm
melekleri gördüm düþümde
þeytanýn onu tasvir ettikleri kadar
korkunç olmadýðý
bir yerdeydim


sen kara kanatlý gökyüzü balýðý
canýmý yak benim, sustur kalbimi
kana kana içeyim
dil ve dudaklarýn dansýnda
senden gelecek zehri
orada, sevdiðim renk ahenk mercanlarýn arasýnda
uçarken öleyim






Barba



Sosyal Medyada Paylaşın: