gecemi böldü tehtidkâr ve illet günah rüzgârý
araladý perçemini korkularým gül saatlerinde
kolumu tutan iblisti yürü dedi; mahþere
--sürüldüm meçhule
--katil karasý sonsuzlukla eþ
cinnet karýþtý sessizliðime gazaba uðramýþtým!
o vakit; infilak etti sabrým eþsiz ihtiþamýyla
bu zelzelenin ardýndan yazgýmla kesiþti taze aðu
--aðladým seni can bilmiþcesine
--üstüm örtüldü mansûr’ ca
yýllarca perdelemiþti oysa þiirler aðaran umutlarýmý
kanýmdan hece damýtýrdým seslileri figân koparan
hâk ile yeksân olurdu ruhum sarýlýrdý çaðlalara
--asur þiirlerle dökülürdü ay’dan
--nergisler ellerimden
serviler bile secde ederken yüreðinin kâbe’sine
kuyularda zambaklar kesildi mesut hayallere yusuf’ ça
topraða eriyerek soldu aydýnlýðým dipsizmiþ ýzdýrap
--neylimki devþirildim bu bahar
--karlanýnca daðlarým
habersizsin, belki’de unuttun yüksünürdük kýþýn
ayrýldýðýmýz akþam çiy tanesi kokuyordu saçlarýn
kumrallýðýnýn akþamýnda baðbana sarýlmýþtý gönül
--dolaysýz gezerim þimdi her ölümü
--söz yaðmuruyla kutsanmýþ
güneþ yüklü kelime-i tevhid akarken sýla, gurbet arasý
gonca rengi deðiþmesin sakýn ýþýldayan gözlerinin
katresi mahþer hengamýnda vurduðunda nabzýma
tadacaðým gözyaþýný mâverâi ýtýr hürmetine
--maðrur nefsim o payeye erecek
--dil ile gönül arasý
--V e l h a s ý l... Sevgili:
--Alýþamadým sensiz gidilen hiç bir diyâra
--Alýþamam senden giden yollara
--Kundaðýmdan ayýrma beni
--Kumdan kefeni giydirme bana.
ahh..
kapýlarý arala
geleceðim
nefesin sýklaþtýkça.