Kalbim bu aralar iki büyük düþman þehir gibi.
Ortasýnda sadece onlarý ayýran bir deniz.
Denizin ortasýnda ben ,
Kalbimdeki iki düþman þehri izlemekteyim.
Sanki bir film izler gibi.
Kalbimde büyük bir isyan .
Ýki düþman þehir gibi
Yanyana ama bir o kadarda uzak
Týpký seninle ben misali.
Birbirlerine o kadar yabancý, o kadar düþman
Eski birliktelikler unutulmuþ belli ki.
Aralarýndaki tek sebep sen
Bir taraf sana hasret seninle sevginle atarken
Öteki yaným git,unut artýk bitsin diyo bu sevda lütfen.
Kalbim iki düþman þehir gibi
Ýkisinin ortasýnda ben,sessizce beklemekteyim.
Savaþ büyük !
Hangisi kazanýr bilinmez .
Ben ortalarýnda yalnýz,
Seni düþünürüm tarafsýz.
Kalbim iki düþman þehir gibi
Bizim gibi birlerine yakýn ama bir o kadarda yabancý
Bir o kadar aynýyken ,bir o kadarda farklý
Ýki farklý renk sanki.
Bazen düþünüyorum , hangi taraf doðru ki?
Bir yardým etsen ,olsa tarafým belli.
Bitse içimdeki bu karmaþa,
Huzur saðlansa eskisi gibi.
Kalbim iki düþman þehir gibi
Biri doðu biri batý sanki
Biri gece biri gündüz vakti
Biri sen biri ben misali....
POSEDION’UN OÐLU