Ben,Ankarayý seninle bildim.
Seninle sevdim bu þehri.
Çünki bana Ankara seni hatýrlatýyor.
Çünki seni,Ankarada tanýdým.
Ankarayýda seninle hayatýma kattým.
Oda senin gibi bana ilk baþta yabancý
Senin gibi mesafeli
Bir o kadarda ilgi çekici.
Týpký havasý,suyu,insaný gibi.
Senin gözlerinde görüyorudum bazen Ankarayý.
Bazende Ankaraya bakarken seni.
O an dili olsa inan ki bana anlatýrdý seni.
Ne kadar garip.
Denizsiz bir yer benim için bu kadar sevilebilirmiydi.
Yada deniz gözlere sahip olmayan biri ?
Bazý zaman düþünüyorum,
Acaba ben, Ankarayý sen içindesin diyemi sevdim.
Yoksa sen, Ankara kadar güzelsin diyemi?
POSEDION’UN OÐLU