öteki sokaðýn sevincini
berikinin yýkýlmýþlýðýný
karþýdakinin çýðlýklarýný
hapsederdik aklýmýza
uzun nutuklar dizerdik gelecek o günlere
gelmezdi sýramýz
gelmezdi vaktimiz
hep çalýnýrdý hakkýmýz
hep aðlatýlýrdý sesimiz
hayatýn köþe baþý düþüncelerinde
en ulusunu yaþar
en þahanesini sunar
delileri olurduk yaþamýn
çýkan adýmýz inmezdi yeryüzüne
görünmezlerdik biz
o koskocaman biz meydanýnda
doðruyu kol gezdirip
yazýlmayan sözleri kaldýrýmlara çizer
hayal þarkýlarý boþluklara haykýrýr
sürgülerdik yalanlarý
sürülürdük etraftan
hani diyorum
þaþýrsalar da
görünseydik…
bilmiyorum
imzamýzý kaç kiþi öpüp
koyardý baþýna
taþýrdý son nefese
ölüm birliðin son noktasýyken
yaþarken birleþememek
ilk ahmaklýktýr…