Utandım...

Umumi manzara tam bir muamma
Durumu gördüðüm gözden utandým...
“Nene lazým sus be” demedim amma
Soruyu sorduðum sözden utandým...

Þeytanlýk mikrobu artýnca kanda
Çýkar kalpten Kuran Sünnet o anda
Nice münafýkla ayný mekanda
Secdeye sürdüðüm yüzden utandým...

Ýnce yaðla döner düzenin çarký
Para koyar hazda lezzette farký
Yiyince beynimi “yeni bir þarký”
Ömrümce yerdiðim cazdan utandým...

Arsýz beleþ geçim ikmali için
Yol arar kanunun ihmali için
Çoluk-çocuðumun ikbali için
Sabýrla yorduðum dizden utandým...

Allah ýslah etsin haddi aþaný
Nefsi seller gibi coþup taþaný
Fark edince çokta azýp þaþaný
Alýnýp durduðum azdan utandým...

Bir lokma bir hýrka hasýr “mümini”
Hala onikinci asýr “mümini”
Görünce yokluða esir “mümini”
Ümitle girdiðim izden utandým...

Kim tutar iblisten fetva alaný
Bin bir maharetle gizler talaný
Yutunca “akýllý” bariz yalaný
Ahmaðý yorduðum kazdan utandým...

Veli BOSTANCI

Sosyal Medyada Paylaşın:

VeliBOSTANCI Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Kardeşim... Karadeniz Gibisin… Memleket Dediğin… Şelâle… Türkçe… Taksim… Arkadaş... Kahramanlar… Ne Zaman… Yandı Gönül…