Parazitler...

O kadar parazit var ki arada,
Yaradan’ýn sesi kýsýlmýþ gibi...
Aklýný kullanan mümin nerede,
Gezer sahte “farzlar” asýlmýþ gibi...

Düþtüðümüz öyle müþkül bir hâl ki,
Çýkmamýz ebedi imkansýz belki.
Nice meczup zira, kandýrýr halký,
Kimi mehdi kimi resulmüþ gibi...

Hayal kurmak, kafa yormak yok bizde,
Fikir sürmek, görüþ vermek yok bizde.
Kusur görmek, soru sormak yok bizde,
Niçinmiþ, nedenmiþ, nasýlmýþ gibi...

Ahmaklýk hakikat, “kader” bahane,
“Cennet hülhasýyla” yatmak þahane.
“Tevekkül” ettiysen bir de daha ne,
Kul suçundan Allah mesulmüþ gibi...

Tavra-tarza tesir etmez ibadet,
Hac seyehat namaz kýlmaksa adet.
Hayalleri süsler asrý saadet,
Masaldan ibaret fasýlmýþ gibi...

Kime olacaksa faydasý hayrý,
Türk’üm demek günah sayýlýr gayrý.
Kalakaldýk kökten ecdattan ayrý,,
Sanki gökten inmiþ nesilmiþ gibi...

Fitne-fesat ile döner çarkýmýz,
Çalmada-çýrpmada pek yok farkýmýz.
Rabbena,hep bana dilde þarkýmýz,
Nefis makam, çýkar usûlmüþ gibi...

“Biat” ýrmaðýna gerilen aðda,
Ruhumuz ölüdür, cismimiz sað da.
Huzur çiçekleri açmaz bu baðda,
Tohumun üstüne basýlmýþ gibi...

Bekleriz ümitle her gelen günü,
Lakin o da mumla aratýr dünü.
Arttýkça “müminin” zulümde ünü,
Hakk’ýn merhameti kesilmiþ gibi...

Veli BOSTANCI

Sosyal Medyada Paylaşın:

VeliBOSTANCI Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Kardeşim... Karadeniz Gibisin… Memleket Dediğin… Şelâle… Türkçe… Taksim… Arkadaş... Kahramanlar… Ne Zaman… Yandı Gönül…