YÜKSEK GÖNÜLLÜLERE
Tevazu ile kalsa tabutum yerde,
Dört adama vermem dostumu.
Dostum ki düþürse beni dillere,
Dillere dikerim tevazuyu.
Ne maðrurluk verir bir can daha,
Ne kibir boyar saçlarýmý karaya.
Gör ki dönüyorsa cihan etrafýnda,
Yýllardan ziyade ses var kulaklarýnda.
Neyine güvenip eðleþirsin bulutlarla,
Yaðmur bile dökemezsin topraða.
Beyinse… Cümle âlem insana,
Bir lime sunulmuþ sayfasýna.
Ne var elimde çýkarsýn göklere?
Sen misin ki güneþ yeryüzünde?
Nicesinde yürek var, hani sen sende?
Hadi kaldýr kimliðini, yeniden doð bize.
Eylül 2003
dostlar, yaklaþýk 15 gündür hastayým, bu hafta içi hastaneye yatacaðým. dualarýnýzý bekliyorum. teþekkür ederim
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.