Gece düþmek üzere yaprak sýrtýndan. Sessizlik taþýyor salyangoz. Toprak örterken çýplak kemikleri zaman sinsice dönüyor duvar saati içinde.
Iþýðýn kurtarýcýlýðýna inananlar atom bombasýyla buharlaþtý. Bütün kahramanlar ölü. Korkaklar kendi içinden seçiyor yeni kahramanlarý. Ve senede bir kez ödülendiriyorlar sadýk sanat konusunda…
Ayaklarýma yuvarlanýyor düþen yapraklarý boynu vurulmuþ sonbaharýn. Omuzlar üzerinde telaþlý kafalarýyla insancýklar geçiyor önümden bilgili, mutlu, güzel, ve müþfik görünerek…
Bildiðim en iyi þey adým ve onu da baþkasý verdi.
Bildiðim her þeyin hiçbir iþe yaramadýðý böyle günlerde bazen sadece yürümek ister caným…
Sosyal Medyada Paylaşın:
iveysi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.