Yine hüzün gam var, sona varan ömrümde, Neþem yok derdim çok, gam doldu yine gönlüm, Þu benim yüzlerim, hiç gülmedi ömrümce, Ben dertten çok çektim, hazan oldu þu ömrüm.
Ne sevdim ne güldüm, ne bahar ne yazýmda, Türküler aðladý, her çaldýðým sazýmda, Tir, tir titredim ben, hem kýþým hem yazýmda, Gün be gün durmadan, hazan oldu þu ömrüm.
Daðlara dert yandým, gittiðim her günümde, Daðlar korktu benden, yaþlar varken gözümde, Yaz bahar kýþladý, yaþ damlayan yüzümde, Bunca yýl dert çektim, hazan oldu þu ömrüm.
Ne ister þu zaman, anlamadým þu benden, Gam aldým dert aldým, her geçen güzel günden, Yaþ deðil gam sýzdý, aðladýkça yüzümden, Yaz bahar ne bilmem, hazan oldu þu ömrüm.
Versem kimse almaz, gayrý kalan ömrümü, Ben artýk döndürdüm, Hak dedim’ de yönümü, Sevdim her geçen gün, Hak’ a kurban günümü, Din iman bilmezken, hazan oldu þu ömrüm.
Yüksel Þanlý er 18 Ekim 2012 Antalya.
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.