Þüphe vardýr içinde Sen artýk gece gündüz, anýlarýnla yaþýyorsan; Mutlaka, Bir korku çökmüþtür yüreðine, Sen, Sen, her gün elinde sigaran, dalýp, dalýp gidiyorsan;
Of çekersin, ah çekersin, Hicran, Yýldýrým iner gibi inmiþtir, gökten yüreðine Korkarsýn. Korkarsýn da, korktuðunu belli etmezsin, Sen, Dalarken miadý dolmuþ, paslý düþüncelerine;
Anýlarýndýr, yükselen. Helezon yaparak çýkan sigaranýn dumanlarýndaki Hiç bitmez, Sarý yorgun parmaklarýnla sayar durursun özlemlerini, Sen, Kara, kara neydim ne olacaðým derken;
Belki gözlerin dolar. Kim bilir, belki yüreðin sýzlar bir þeylerden. Ýçini dökersin yaþlarýna. Belki! Yüzlerinden süzülür hatýrladýðýn eyvahlara dökülür yaþlarýn. Sen, Baþýn önünde çaresizliðini düþünürken;
Sonra ürpertir, içini, Bir nida her müezzinin sesi Ve sen en sonunda sonuna kadar dinlersin o sesi. Hele bir de sonunda, Duymuþsan, Bir dostunun ya, tanýdýðýnýn ismini dersin / eyvah! Sen, Sýranýn sana yaklaþtýðýný düþünürken;
10 Ekim 2012 Yüksel Þanlý er
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.