” EKMEĞİM VAR,ALLAH’a ŞÜKÜR..”
” EKMEÐÝM VAR,ALLAH’a ÞÜKÜR..”
Bir yürüyüþte rastladým,serinliðinde akþam’ýn ,
Periþan vaziyetteydi;önünde bir yýkýk dam’ýn !..
Sanki unutulmuþ gibi,tek baþýna ,yapayalnýz;
Ne üstte var,ne de baþta…Kimsesizmiþ..O,bir bahtsýz !…
Yavaþça yaklaþýp,baktým..Yoktu gözlerinde ýþýk..
Giyseli lime-lime..Saçlarý karmakarýþýk..
Þöyle sokuldum yanýna..Kafasýný kaldýrmadý ;
Belki beni görmemiþti,belki de hiç aldýrmadý…
Yüz metre ötesi kumsal,çevresinde bir-kaç aðaç,
Halinden anlaþýlýyor,belli ki karný da çok aç !..
Korkutmak istemiyordum,zavallýcýðý boþyere,
Birazcýk daha sokulup,yavaþça çömeldim yere…
Boynunu hafifçe büktü;yerinden kalkýp,kaçmadý..
Bir an yüzüme baktý da,aðzýný bile açmadý…
Ürkek bakýþlardan sonra,hafifçe bi gülümsedi ;
Eteðinde bir gazete,plastik tabak ve kedi..
Tabaktan bir lokma alýp,kedi yavrusuna verdi,
Bir parça aðzýna attý…Gazeteyi yere serdi..
“..Ne baktýn ?..” diye sorarken,bakýþlarý kuþkuluydu ;
Kalkacak hali de yoktu,gözleri de uykuluydu…
Hüzünlü bakýþlarýnda bulunmasa da gözyaþý,
Boynu bükük,kalbi kýrýk..Önüne eðikti baþý…
Para versem mi ki ?..Diye çýkarýrken cüzdanýmý,
Öylesine bir baktý kiiii !..Sanki dondurdu kanýmý…
“..Ýstemem,ALLAH’a þükür,ekmeðim var,amca..” dedi…
Zavallýcýðýn sözleri,taaa yüreðime iþledi !..
Aðzýmda týkanýp kaldý,atamadýðým çýðlýklar,
Yumruk gibi düðümlendi boðazýmda hýþkýrýklar !..
KEDÝSÝYLE PAYLAÞTIÐI EKMEK ÝÇÝN ÞÜKREDÝYOR ;…
O HALÝYLE, UFACIK BÝR YARDIMIMI REDDEDÝYOR…
BAKAMIYORDUM YÜZÜNE,AYRILIYORKEN ÇARESÝZ,
AKÞAMIN SERÝNLÝÐÝNDE, O ÇARESÝZ,BEN ÇARESÝZ !…
—–Mehmet Cemalettin Bayhan-DEREK-04.11.2003
ERDEK’te böyle niceleri…Ülkemizde,kimbilir bunun gibi
kaçbinlercesi ?..SOSYAL DEVLET…PEEEEEEEEHHH !..
Sosyal Medyada Paylaşın:
MEHMET CEMALETTİN BAYHAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.